Ik schrijf graag. Het liefst over doodgewone mensen met hun eigen zorgen, bekommernissen en dromen.
Sinds enkele jaren dwaalt Elise door mijn hoofd. Een vissersvrouw die maar één wens had: een eigen naaiatelier opstarten. Een droom die letterlijk in het water viel toen haar man besloot om samen met zijn broers te emigreren naar Chili. Donderdag 4 augustus 1949, Elise nam diep adem en stapte aan boord, aan haar hand twee kleine kinderen.
Hoofdstuk per hoofdstuk, scène per scène probeer ik er achter te komen hoe het voelt om drieëndertig dagen lang te overleven op een vissersboot die veel te klein is voor zeven gezinnen.
In Chili spreken ze Spaans. Bestond er in die tijd een Assimil handboek? Spaans voor dummies? Een snelcursus Spaanse werkwoorden?
Jawel! De Kanarie-boekjes, een reeks zelfhulpboekjes over heel uitlopende onderwerpen. Ik schuimde het internet af en vond iemand die het nummer 193 nog in zijn bezit had: Snel Spaans leren.
Vorige maandag viel de aankoop in mijn bus. Een reis vol verrassingen door Mr. E. Schotman. N.V. Maandblad Succes, Den Haag – Antwerpen.
Geen leerboek zoals wij kennen, maar een verhaal over een wandeling door Barcelona, verteld door Johan Kroonberg, beambte op het kantoor van een handelshuis. Tussen de zinnen door de Spaanse vertaling.
De laatste bladzijden zijn een opsomming van de Kanarie-Bibliotheek, waaronder:
Nr. 36, zo kunt u karakters doorgronden,
Nr. 177, zo moeten ouders met kinderen omgaan,
Nr. 186, u bent de smid van uw geluk,
Wijsheden in zakformaat. Het Kanarie-boekje is amper 12,5 cm op 8,5 cm groot, 64 bladzijden dik. Uitgegeven vanaf de jaren dertig tot in de jaren vijftig van de vorige eeuw
E. Schotman eindigt op de achterflap met de volgende woorden:
‘Niemand kan u zeggen wat de toekomst zal brengen, maar u kunt elk ogenblik van de dag beginnen uw eigen toekomst te bepalen.’
Die nacht droomde ik van Elise. Ze keek me strak aan. ‘Gij wilt mijn verhaal schrijven? Werk, zwoeg, ploeter. Schrap en herschrijf! Als ge uw eigen toekomst wilt bepalen, stop dan in godsnaam met treuzelen en begin eraan.’ Een schop in mijn kont gegeven door een sterke vrouw, die ik mijn grootmoeder mag noemen.
Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Kanarieboekjes
Het idee van het verhaal behoort toe aan Chantal Pauwels en mag in geen geval door iemand gebruikt of gekopieerd worden.
Chantal Pauwels 